loading...
Υπήρχαν μάγοι και μάγισσες στην Ήπειρο τα περασμένα χρόνια, που μπορούσαν να… επηρεάζουν τον κοινωνικό βίο και την τύχη των ανθρώπων θετικά ή αρνητικά;
Στην Ήπειρο, στο παρελθόν, υπήρχε διάχυτη η λαϊκή ψευδής αντίληψη πως οι μάγισσες και κυρίως οι μάγοι είχαν τη δυνατότητα να φανερώνουν τους δαίμονες, προκειμένου εκείνοι να τους αποκαλύψουν διάφορα μυστικά και μελλούμενα. Επίσης, οι μάγοι είχαν τη δύναμη να υποτάξουν έναν δαίμονα που θα τους υπηρετούσε στην εκπλήρωση μιας εντολής ή αποστολής.
Ηπειρώτικο τελετουργικό για κάλεσμα του δαίμονα
Στα περισσότερα χωριά της Ηπείρου τη δύναμη για να υποτάξει έναν δαίμονα την είχε μόνο ο μάγος. Μόνο στο χωριό Φούρκα Κονίτσης έχει αναφερθεί πως οι μάγισσες αναλάμβαναν το έργο της «αγωγής»του δαίμονα, δηλαδή την υπόταξή του στις επιθυμίες τους.
Ο μάγος, λοιπόν, πήγαινε τη νύχτα σε ερημικά μέρη μακριά από το χωριό. Τα πιο ιδανικά μέρη ήταν τα ξέφωτα λαγκάδια και φυσικά τα σταυροδρόμια. Έπειτα, πέταγε όλα τα ρούχα του και έτσι εντελώς γυμνός όπως ήταν, χάραζε με ένα μαυρομάνικο μαχαίρι ή ένα «μαγικό» ραβδί έναν μαγικό κύκλο.Εναλλακτικά, ο μαγικός κύκλος μπορούσε να φτιαχτεί από ένα σκοινί από τραγόμαλλο.
Ο μαγικός κύκλος
Μέσα σ’ αυτόν τον μαγικό κύκλο ο μάγος ζωγράφιζε πεντάλφες και μάτια, και χάραζε διάφορες γραμμές ζικ ζακ καθώς και σταυρούς. Έξω από τον κύκλο, τοποθετούσε ένα ξύλινο τραπεζάκι, το όποιο είχε φροντίσει να φτιαχτεί χωρίς καρφιά.
Επάνω σ’ αυτό το τραπεζάκι τοποθετούσε τα γλυκίσματα για να δελεάσει τον δαίμονα. Συνηθισμένα γλυκίσματα ήταν το μέλι, τα λουκούμια και οι καραμέλες. Βέβαια, επάνω στο τραπεζάκι ο μάγος μπορούσε ακόμη να βάλει έναν σφαγμένο κόκορα. Αφού, λοιπόν, είχε κάνει όλη την προετοιμασία, έτσι γυμνός που ήταν άρχιζε έναν ξέφρενο και ακανόνιστο χορό, χτυπώντας τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι. Ταυτόχρονα χτυπούσε με τα χέρια του ένα ντέφι και έβγαζε άναρθρες κραυγές, ουρλιάζοντας και μιμούμενος τις κραυγές των ζώων.
Η «αγωγή» των δαιμόνων
Αφού ολοκληρωνόταν ο χορός, στη συνέχεια ο μάγος άνοιγε τη «Σολομωνική» και διάβαζε εξορκισμούς, καλώντας τους δαίμονες να εμφανιστούν μπροστά του. Οι λαϊκές παραδόσεις αφηγούνται πως οι δαίμονες εμφανίζονταν τότε θορυβώδεις από διάφορες πλευρές του μέρους όπου γινόταν το τελετουργικό.
Η εμφάνιση των δαιμόνων ήταν ποικίλη. Άλλοι είχαν τη μορφή ζώων, όπως τράγου, γάτας και σκύλου, ενώ άλλοι ήταν ανθρωπόμορφοι με κέρατα, ουρές και αστραφτερά μάτια.
Μόλις εμφανίζονταν οι δαίμονες, ο μάγος τους ρωτούσε για ό,τι ήθελε να μάθει, ανάλογα δηλαδή την αποστολή που είχε αναλάβει. Ρωτούσε, λοιπόν, να του υποδείξουν οι δαίμονες πού ήταν κρυμμένα τα μάγια ή τι μάγια θα μπορούσε να κάνει σε κάποιον. Στην περίπτωση που κάποιος δαίμονας αρνούνταν να του φανερώσει αυτά που του ζητούσε, ο μάγος άρχιζε να τον δέρνει με το «μαγικό» ραβδί του. Όταν τελικά κατάφερνε ο μάγος να συγκεντρώσει τις πληροφορίες που ήθελε, διάβαζε διάφορους εξορκισμούς στη «Σολομωνική» για να διώξει τους δαίμονες ή έκαιγε θυμίαμα, αλάτι μαζί με δυσώδεις ουσίες, όπως παλιά παπούτσια, για να αναγκαστούν οι δαίμονες να φύγουν μακριά.
Δείτε κι εδώ
loading...
Κοινοποιήστε το στα παρακάτω κουμπιά
Post A Comment:
0 comments so far,add yours