Αριστείδης Σεϊσανάς: Ο μυστήριος Aris San του Ισραήλ που έκανε τους Εβραίους να αγαπήσουν την Ελληνική μουσική

Μια εντυπωσιακή, απίστευτη, μεγάλη, αλλά και άγνωστη για εμάς,

ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ LIKE ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ MATI GR

Ένας μυστήριος 17χρονος Καλαματιανός, που βρήκε μερικούς Εβραίους από την Θεσσαλονίκη, έκαναν την Ελληνική μουσική γονιδιακή υπόθεση του Ισραήλ.

Σχόλιο MATI GR: Πριν λίγο καιρό, μουσικός του στενού μας κύκλου, πήγε για πρώτη του φορά, περιοδεία στο Ισραήλ με γνωστό όνομα της Ελληνικής μουσικής σκηνής. Στην ερώτηση "τι σε εντυπωσίασε από την εμπειρία" η απάντηση του ήταν "Ότι οι στρατιώτες στα μπλόκα (που ήταν παντού) είχαν το δάχτυλο στην σκανδάλη και ότι όπου παίζαμε, όλος ο κόσμος ήξερε τα Ελληνικά τραγούδια απ' έξω..."

Γνωρίζαμε βέβαια την αγάπη των Ισραηλινών για όλες τις Ελληνικές μουσικές.
Πως να ξεχάσεις άλλωστε την περιγραφή του Γιώργου Μαργαρίτη, που μπήκε σε ταξί στο Τελ Αβίβ...
"Μόλις με γνώρισε ο ταξιτζής, έκανε σαν τρελός... Έπεσε πάνω μου, μ' αγκάλιαζε και με φιλούσε... Μετά, μου δείχνει πάνω... Κάνω έτσι (προς τα πάνω) και τι να δω... Είχε κολλημένες στον ουρανό μέσα στο ταξί δυο αφίσες... Στην μια ο Γκάλης και στην άλλη εγώ!!"

Είπαμε λοιπόν, να δούμε πως προέκυψε αυτή η αγάπη.
Και η απαρχή αυτής, έχει όνομα... Aris San

Μια εντυπωσιακή, απίστευτη, μεγάλη, αλλά και άγνωστη για εμάς, ιστορία της Ελληνικής μουσικής του Ισραήλ.

-----
Αριστείδης Σεϊσανάς: Γεννήθηκε το 1940 ή το 1941 στην Καλαμάτα .

Σε ηλικία 11 ετών κερδίζει σε μουσικό διαγωνισμό "νέων ταλέντων" και στα 14 του παίρνει σαν πρώτο βραβείο -σε αντίστοιχο διαγωνισμό στην Αθήνα- την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα.
Έφηβος ακόμα άρχισε να παίζει μουσική και να τραγουδά σε ταβέρνες της πρωτεύουσας, ξεχωρίζοντας για τον πρωτότυπο τρόπο με τον οποίο "μετέτρεπε την ηλεκτρική του κιθάρα σε μπουζούκι", ενώ το 1956 εμφανίστηκε στην ταινία "Οι τρακαδόροι της Αθήνας" με πρωταγωνιστή τον Κώστα Χατζηχρήστο.
Την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί από την Odeon το πρώτο του τραγούδι, "Οκτώ χτυπάει το ρολόι", σε μουσική του Α. Τριανταφυλλίδη και στίχους του Κ. Κοφινιώτη. Στον ίδιο δίσκο υπάρχει το τραγούδι "Το παράκανες Σωκράτη" το οποίο ερμηνεύει ο ίδιος μαζί τη Βούλα Γκίκα
Μέχρι το 1957-58 εμφανιζόταν ήδη σε πολλά κέντρα διασκέδασης μαζί με την Μπέμπα Κυριακίδου, την τελευταία (τρίτη) σύζυγο του Μανώλη Χιώτη, και με άλλους γνωστούς τραγουδιστές. Σε ηλικία 18 ετών φεύγει για περιοδεία σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Φήμες λένε πως την ίδια χρονιά, κι ενώ βρισκόταν στην Τουρκία, ερωτεύεται παράφορα μία Ισραηλινή και την ακολουθεί πίσω στην χώρα της. Η αγαπημένη του αποδεικνύεται παντρεμένη, και ο Αριστείδης βρίσκεται στο Λιμάνι της Χάιφας με δέκα δολάρια στην τσέπη, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Αυτή είναι η μία εκδοχή. Μία άλλη εκδοχή θέλει τον Σεϊσανά να καταφεύγει στο Ισραήλ για να αποφύγει την στρατιωτική του θητεία, και μία τρίτη κάνει λόγο για κάλεσμα στην χώρα από έναν ιδιοκτήτη νυχτερινών κέντρων που αναζητούσε νέα ταλέντα.
Ο Αριστείδης δεν χάνει χρόνο. Ρωτά πού μπορεί να έρθει σε επαφή με άλλους Έλληνες για να τον βοηθήσουν να βρει δουλειά, και γρήγορα καταλήγει στο νυχτερινό κέντρο "Αριάννα" (στα σύνορα Τελ Αβίβ και Γιάφας) ιδιοκτήτης του οποίου ήταν ο Shmuel Barzilay από την Θεσσαλονίκη.
O ίδιος ο Αριστείδης δεν ήταν εβραϊκής καταγωγής.

Στην "Αριάννα" ο Αριστείδης - που έχει ήδη αλλάξει το όνομα του σε Aris San- γίνεται γρήγορα διάσημος στην ελληνική κοινότητα τραγουδώντας εκτός από ελληνικά και στα Ισπανικά, τα Ιταλικά, τα Αγγλικά, ακόμα και στα Εβραϊκά. Μέσα σε πέντε μόλις χρόνια η δημοφιλία του Aris εκτινάσσεται στα ύψη σε ολόκληρη την χώρα. Ο κόσμος λάτρευε το παίξιμο του - "bouzouki style with electric guitar"- τη φωνή του, αλλά κυρίως την σκηνική του παρουσία, τα κομψά του ρούχα, το εντυπωσιακό του παρουσιαστικό. Ένας από τους μεγαλύτερους performer της χώρας, που όμως έμεινε σχεδόν άγνωστος στην πατρίδα του.
Ήταν ο πρώτος τραγουδιστής που κατάφερε να πουλήσει πάνω από εκατό χιλιάδες αντίτυπα δίσκων στο Ισραήλ (με την μεγάλη του επιτυχία, "Bum Pam"), εμφανίστηκε σε πάμπολλες ταινίες, και θεωρείται ο άνθρωπος που σύστησε στους Ισραηλινούς το ελληνικό λαϊκό τραγούδι, μέσα από τις διασκευές όλων σχεδόν των μεγάλων ελληνικών επιτυχιών της δεκαετίας του '60.

Στην ηλικία των 17 ετών, έφτασε από την Αθήνα στο Ισραήλ, συντομεύοντας το όνομά του στο "Aris San". Ο San άρχισε να παίζει στο νυχτερινό κέντρο Arianna στο Jaffa , ένα προμαχώνα των Ισραηλινών από τη Θεσσαλονίκη .

Η μοναδική του προσέγγιση για την αναπαραγωγή της ηλεκτρικής κιθάρας σαν μπουζούκι και η δημιουργική συγχώνευση διαφορετικών μορφών μουσικής άνοιξε την ισραηλινή κοινωνία στην ελληνική και τη μουσική Μιζράχη.
Η μπάντα του αποδείχθηκε δημοφιλής για ανώτερους αξιωματικούς και μέλη του Mapai (πρόδρομος του κυβερνώντος κόμματος), συμπεριλαμβανομένου του Moshe Dayan.

Η Lucy Maloul, μια τραγουδίστρια γνωστή επαγγελματικά ως Aliza Azikri, επισκέφθηκε την μπάντα του με τον διευθυντή και σύζυγό της Nissim Azikri. Μια ρομαντική σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ του Άρι Σαν και του Αζίκρι, που έγινε μέγα θέμα για τις στήλες του κουτσομπολιού. Είχαν μια κόρη, Σάνι. Ο Σαν έγραψε τραγούδια για τον Azikri

Στο Ισραήλ, η μπάντα του έπαιξε στο διπλό γάμο των παιδιών του Moshe Dayan, στο οποίο παρακολούθησε ο David Ben-Gurion. Η ταχύτητα με την οποία απέκτησε το ισραηλινό του διαβατήριο και η στενή σχέση του με αξιωματικούς του στρατού ενθάρρυνε τους αρθρογράφους των κουτσομπολιών να τον κατηγορούν ότι είναι ένας κατάσκοπος, μια κατηγορία που αρνήθηκε ευθέως

Ο Σαν έφυγε από το Ισραήλ λίγους μήνες μετά τη γέννηση της κόρης του την παραμονή του Γιομ Κιπούρ . Εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και άνοιξε ένα επιτυχημένο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, το Sirocco.

Ο σκηνοθέτης Dani Dothan μιλάει για το ντοκιμαντέρ "The Mystery of Aris San"
Το μαγαζί του αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλής με λαμπερά ονόματα, όπως ο Άντονι Κουίν, Louis Armstrong, Frank Sinatra, Dean Martin και Sammy Davis Jr να το επισκέπτονται.
Τελικά, όμως, ο Σαν έμπλεξε με την κοκαΐνη και το Sirocco κέρδισε το ενδιαφέρον του υποκόσμου και η λέσχη δέχτηκε επίθεση από το FBI , που ανακάλυψε φάρμακα στις εγκαταστάσεις. Ο San δεν συνεργάστηκε με την έρευνα, καταδικάστηκε και επιβλήθηκε ποινή δύο ετών.

Με την απελευθέρωσή του άνοιξε μια επιχείρηση πουλερικών στο Χάρλεμ και ένα άλλο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, το οποίο ήταν ανεπιτυχές.

Αργότερα μετακόμισε στη Βουδαπέστη, όπου πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες το 1992.

Το 1992 ή '94 ο San δέχθηκε επίθεση από "επαγγελματίες" κακοποιούς και βρέθηκε και με τα δυο του χέρια σπασμένα. Η υγεία του κατέρρευσε και λίγες μέρες αργότερα βρέθηκε νεκρός στο νοσοκομείο υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Φημολογείται ότι άγνωστοι τον έπνιξαν με μαξιλάρι στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Με δική του απόφαση αποτεφρώθηκε και τα λείψανά του θάφτηκαν στο νεκροταφείο Flushing, στη Νέα Υόρκη. Ήταν μόλις 52 ετών.

Ο Καζαντζίδης για τον Aris San, λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του:
"Ο Άρης Σαν (Αριστείδης Σεϊσανάς) ήταν ένα από τα σημαντικά πρόσωπα που πέρασαν από τη ζωή μου και την πορεία μου στο τραγούδι. Πέρασε δύσκολα χρόνια, αλλά αγωνίστηκε και πέτυχε. Είχε πολύ ωραία φωνή και η παρουσία του στην μουσική ήταν ευπρόσωπη. Η εμφάνισή του και το άψογο ντύσιμό του προκαλούσαν θαυμασμό. Δημιούργησε δικό του μαγαζί και δικές του επιχειρήσεις στην Αμερική. Είχε μόνιμους θαυμαστές και θαμώνες του στα μαγαζιά που εργαζόταν γνωστά ονόματα της τέχνης όπως ο Άντονι Κουίν, ο Χάρρυ Μπελαφόντε κ.α. Λειτούργησε θαυμάσια ως καλλιτέχνης στο Ισραήλ όπου έμεινε για μεγάλο διάστημα. Δεν ξεχνώ τα όσα έκανε για μένα όταν με κάλεσε στην Αμερική το 1976. Λυπάμαι που έφυγε τόσο νωρίς από τη ζωή και δεν πρόλαβε να χαρεί όσα απόκτησε με μόχθο από την δουλειά του"

Στην Ελλάδα ηχογράφησε μόνο έναν δίσκο στις αρχές του '70, κι έδωσε μία συναυλία το 1972 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στα πλαίσια της 5ης Ολυμπιάδος Τραγουδιού. Η δισκογραφία του είναι πολύ περιορισμένη για την Ελλάδα (μόνο η εταιρεία "Καθρέπτης" του Μωϋσή Ασερ του έχει βγάλει ένα ομότιτλο αφιέρωμα), ενώ στο Ισραήλ υπάρχουν αρκετές συλλογές χωρισμένες σε Ελληνικά, Ισπανικά και Εβραίικα τραγούδια.

Πέρα από την κινηματογραφική και αμφιλεγόμενη ζωή του, ο Aris San ήταν ένας από τους επιδραστικότερους καλλιτέχνες της μουσικής ιστορίας του Ισραήλ -ακόμα υπάρχει μουσικό φεστιβάλ στην χώρα που φέρει το όνομα του. Η μοναδική του τεχνική στην κιθάρα συνδύαζε για πρώτη φορά το γρήγορο και "κοφτερό" σόλο παίξιμο που συναντάμε στην surf, με τις ανατολίτικες κλίμακες του ελληνικού μπουζουκιού. Τα ελληνικά στοιχεία με το ροκ ν ρολ, ακόμα και με τον ρυθμό της funk. Αυτό ήταν κάτι ολοκαίνουριο στον κόσμο της μουσικής τότε. Mία επανάσταση. Ήταν ένας εκπληκτικός, πρωτοπόρος, κιθαρίστας.