22-4-2019
Ξεκινώντας να γράψω αυτά που έπονται, θέλω να ξεκαθαρίσω πως ανέκαθεν δεν ήμουν του τύπου να κρεμάω σημαίες στις εθνικές γιορτές. Επίσης δεν υπήρξα ποτέ της εκκλησίας, παρά εθιμοτυπικά το Πάσχα, ίσα για το Χριστός ανέστη. Δεν συμπάθησα ποτέ τα δημοτικά τραγούδια και τα εμβατήρια, γιατί ήταν συνδεδεμένα με μνήμες που απεχθανόμουν. Και επειδή υπηρέτησα στο στρατό το χειρότερό μου ήταν τα μαρς που είχαν μουσική επένδυση σχετικά με Μακεδονία και Ήπειρο. Οι άντρες αναγνώστες ξέρουν τι εννοώ, φαντάζομαι και οι γυναίκες. Όμως… Να ‘μαστε και στο όμως!
Αυτές τις μέρες (το κείμενο γράφτηκε 12/4/2019) στις Σέρρες, έγινε ένα δικαστήριο που αφορούσε το θέμα του Μακεδονικού προβλήματος, που μπορεί να θεωρούμε πως λύθηκε, αλλά καθόλου σίγουροι δεν πρέπει να είμαστε γι’ αυτό. Στις Σέρρες ο εισαγγελέας και οι δικαστικές αρχές είχαν να εκδικάσουν την υπόθεση ενός «Σωματίου» που υποστηρίζει πως η γλώσσα που μιλιέται στο νομό και μάλιστα και στην πρωτεύουσά του είναι η Σλαβική και επί πλέον οι κάτοικοι των Σερρών εξαναγκάζονται από φόβο να μιλούν τα Ελληνικά. Υποστηρίκτρια αυτής της θέσης μάλιστα ήταν και μια καθηγήτρια Ελληνικού Πανεπιστημίου, η οποία συμμετέχει και στην επιτροπή που θα ελέγχει και τα βιβλία ιστορίας για τυχόν θέματα αλυτρωτισμού. Πολλοί σοβαροί, μορφωμένοι, και προ πάντων αποδεδειγμένα δημοκρατικοί άνθρωποι της πόλης εκλήθησαν ως μάρτυρες, κυρίως για το ζήτημα του ποια γλώσσα τελικά μιλούν οι Σερραίοι πολίτες. Φυσικά και υποστήριξαν το δεδομένο πως ελεύθερα μιλούν την Ελληνική. Η καθηγήτρια του Ελληνικού Πανεπιστημίου υποστήριζε το αντίθετο και όταν ρωτήθηκε ενώπιον του Προέδρου και του Εισαγγελέα, για το αν έβγαιναν από την αίθουσα του Δικαστηρίου στην κεντρική λεωφόρο των Σερρών, την Μεραρχίας, ή Κωνσταντίνου Καραμανλή, ποια γλώσσα θα άκουγαν να μιλούν οι περαστικοί, η καθηγήτρια απάντησε: Τα Σλάβικα.
Νομίζω αγαπητοί μου φίλοι πως όλα έχουν τα όριά τους και δυστυχώς τα όρια έχουν ξεπεραστεί. Δεν είμαι Βορειοελλαδίτης. Δεν είμαι Έλληνας Μακεδόνας. Πειραιώτης είμαι. Αλλά δούλεψα για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Βόρεια Ελλάδα. Σαν ηθοποιός στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος, αλλά και στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών, άλλοτε σαν ηθοποιός, άλλοτε σαν θεατρικός συγγραφέας και για έξη χρόνια, από το 2012 – 2017 σαν Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών. Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι πολιτικές κομματικές διαφορές, αν γράφω αυτό το κείμενο είναι από αγανάκτηση για το κακό που γίνεται και που αν δεν ληφθούν σοβαρά και έγκαιρα μέτρα, θα χειροτερέψει. Λοιπόν για να εξηγούμεθα! Στις Σέρρες και σε όλη την Επικράτεια της Βόρειας Ελλάδας και της Μακεδονίας Κεντρικής, Ανατολικής και Δυτικής. Οι κάτοικοι μιλούν Ελληνικά, Ελληνικότατα! Ίσως με λίγο πιο βαρύ το Λάμδα. Μέχρι εκεί! Το αν κάποιοι μεγαλύτερης ηλικίας γνωρίζουν τα Σλάβικα, τα Βουλγάρικα δηλαδή, οφείλεται στο ότι οι πληθυσμοί αυτής της περιοχής έζησαν απίστευτες μετακινήσεις, μετατοπίσεις σε χρόνια που η Μακεδονία ήταν στο έλεος κατακτητών πολέμων.
Υπηρέτησα στην πόλη των Σερρών με την ιδιότητα του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Ήρθα επομένως σε επαφή με αρχές της πόλης και της περιφέρειας. Γνώρισα και μίλησα με πολιτιστικούς φορείς και Σωματεία. Με όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Περπάτησα σε γειτονιές της πόλης, σε χωριά, σε κωμοπόλεις. Αγόραζα τα φρούτα και τα λαχανικά για το σπίτι μου, από τις λαϊκές αγορές και τους πάγκους των ντόπιων παραγωγών και το δούναι και λαβείν στα Ελληνικά το είχαμε! Με αγάπησαν και με μίσησαν, όπως κι εγώ, αγάπησα πολλούς ανθρώπους, αλλά και με πολλούς ήρθα σε αντιπαράθεση. Ωστόσο στα Ελληνικά είπαμε και τα καλά και τα κακά των σχέσεών μας. Παντού στις Σέρρες, παντού στη Βόρεια Ελλάδα, στην Ελληνική Μακεδονία, δεν μιλά κανένας Σλάβικα!!!!
Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα. Θα κλείσω αναφέροντας πως, πάλι, λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας. ήρθα σε συναναστροφή και συνεργασία και με τους τοπικούς βουλευτές. Θα αναφέρω τον κύριο Μπόλαρη, που μαζί υπερασπιστήκαμε θέματα της πόλης, αλλά και την κυρία Σταμπουλή, με τη οποία είχα πολύ καλές συναντήσεις και συζητήσεις. Τους αναφέρω και τους παρακαλώ θερμά να μιλήσουν με καθαρές κουβέντες στον κόσμο που τους ψήφισε. Να δουλέψουν έγκαιρα και προσεκτικά πάνω στα ευαίσθητα θέματα που προέκυψαν και θα προκύψουν.
Μη προσπαθήσουν καλοθελητές να μου προσάψουν δεξιόστροφο, ή πατριδοκάπηλο ενδιαφέρον. Οι σοβαροί άνθρωποι που με γνωρίζουν ξέρουν τους πολιτικούς χώρους που υποστήριξα πάντα. Πολλές φορές υποστήριξα, δημόσια, θέματα που έφερε ο Σύριζα στη Βουλή. Αν αποφάσισα αυτή την παρέμβαση, γνωρίζοντας πως στις προεκλογικές μέρες μας θα είναι μια τρύπα στο νερό, το έκανα γιατί είναι μεγάλο άδικο αυτό που συμβαίνει στη Ελληνική γη της Μακεδονίας! Και θα κλείσω σημειώνοντας πως όποιος δεν είναι βορειοελλαδίτης δεν μπορεί να καταλάβει αυτό που αισθάνονται οι εκεί συμπατριώτες μας. Οι ορθολογισμοί και οι νουθεσίες δεν κουμπώνουν με τα αισθήματα. Και το αίσθημα δεν ξέρει από Σύριζα, Νέα Δημοκρατία, ΚΙΝΑΛ και Ποτάμι. Και βέβαια το αίσθημα δεν το καθοδηγεί η Χρυσή Αυγή. Είναι δεδομένο πως ό τι ήτανε να γίνει έγινε. Με αυτό θα πορευτούμε, με αυτό θα ζήσουμε. Όμως είναι μεγάλο το άδικο να βγαίνουν Έλληνες, να βγαίνουν επιστήμονες που βρίσκονται και σε θέσεις κλειδιά και να δηλώνουν πως οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων της Βόρειας Ελλάδας μιλούν Σλάβικα. Και το ακόμα πιο τραγικό και οξύμωρο είναι το ότι οι Έλληνες μιλούν Σλάβικα και οι Σλάβοι γείτονές μας μιλούν τη Μακεδονική! Μεγάλη και θερμή παράκληση ας αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτό.
Θυμάμαι τον Θανάση Βέγγο, στο βλέμμα του Οδυσσέα, να φωνάζει, στα παγωμένα σύνορα, σε εκείνη τη σκηνή του Θόδωρου Αγγελόπουλου: « Μωρή φύση πάρε ένα μπισκότο!...» Σκεφθείτε αυτή τη σπουδαία φράση. Πιο μπροστά ο Βέγγος με λυγμό στη φωνή μιλά για μια Ελλάδα που πεθαίνει… Παραφράζοντας λίγο τη φράση, γράφω απλά: Μωρή Πατρίδα πάρε ένα μπισκότο!... Και βουρκώνω…
ΠΗΓΗ
Δείτε κι εδώ
loading...
Σχόλιο MATI GR: Μόνο ως ανθελληνισμός μπορεί να εκληφθεί η υπεράσπιση της καθηγήτριας, -που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στην επιτροπή που θα ελέγχει και τα βιβλία ιστορίας με τα Σκόπια- όπου ενώπιον δικαστηρίου είπε ότι, στις Σέρρες η ντόπια γλώσσα είναι τα σλάβικα...
Γράφει ο Παναγιώτης Μέντης
ΜΩΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΜΠΙΣΚΟΤΟ.
Αυτές τις μέρες (το κείμενο γράφτηκε 12/4/2019) στις Σέρρες, έγινε ένα δικαστήριο που αφορούσε το θέμα του Μακεδονικού προβλήματος, που μπορεί να θεωρούμε πως λύθηκε, αλλά καθόλου σίγουροι δεν πρέπει να είμαστε γι’ αυτό. Στις Σέρρες ο εισαγγελέας και οι δικαστικές αρχές είχαν να εκδικάσουν την υπόθεση ενός «Σωματίου» που υποστηρίζει πως η γλώσσα που μιλιέται στο νομό και μάλιστα και στην πρωτεύουσά του είναι η Σλαβική και επί πλέον οι κάτοικοι των Σερρών εξαναγκάζονται από φόβο να μιλούν τα Ελληνικά. Υποστηρίκτρια αυτής της θέσης μάλιστα ήταν και μια καθηγήτρια Ελληνικού Πανεπιστημίου, η οποία συμμετέχει και στην επιτροπή που θα ελέγχει και τα βιβλία ιστορίας για τυχόν θέματα αλυτρωτισμού. Πολλοί σοβαροί, μορφωμένοι, και προ πάντων αποδεδειγμένα δημοκρατικοί άνθρωποι της πόλης εκλήθησαν ως μάρτυρες, κυρίως για το ζήτημα του ποια γλώσσα τελικά μιλούν οι Σερραίοι πολίτες. Φυσικά και υποστήριξαν το δεδομένο πως ελεύθερα μιλούν την Ελληνική. Η καθηγήτρια του Ελληνικού Πανεπιστημίου υποστήριζε το αντίθετο και όταν ρωτήθηκε ενώπιον του Προέδρου και του Εισαγγελέα, για το αν έβγαιναν από την αίθουσα του Δικαστηρίου στην κεντρική λεωφόρο των Σερρών, την Μεραρχίας, ή Κωνσταντίνου Καραμανλή, ποια γλώσσα θα άκουγαν να μιλούν οι περαστικοί, η καθηγήτρια απάντησε: Τα Σλάβικα.
Νομίζω αγαπητοί μου φίλοι πως όλα έχουν τα όριά τους και δυστυχώς τα όρια έχουν ξεπεραστεί. Δεν είμαι Βορειοελλαδίτης. Δεν είμαι Έλληνας Μακεδόνας. Πειραιώτης είμαι. Αλλά δούλεψα για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Βόρεια Ελλάδα. Σαν ηθοποιός στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος, αλλά και στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών, άλλοτε σαν ηθοποιός, άλλοτε σαν θεατρικός συγγραφέας και για έξη χρόνια, από το 2012 – 2017 σαν Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών. Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι πολιτικές κομματικές διαφορές, αν γράφω αυτό το κείμενο είναι από αγανάκτηση για το κακό που γίνεται και που αν δεν ληφθούν σοβαρά και έγκαιρα μέτρα, θα χειροτερέψει. Λοιπόν για να εξηγούμεθα! Στις Σέρρες και σε όλη την Επικράτεια της Βόρειας Ελλάδας και της Μακεδονίας Κεντρικής, Ανατολικής και Δυτικής. Οι κάτοικοι μιλούν Ελληνικά, Ελληνικότατα! Ίσως με λίγο πιο βαρύ το Λάμδα. Μέχρι εκεί! Το αν κάποιοι μεγαλύτερης ηλικίας γνωρίζουν τα Σλάβικα, τα Βουλγάρικα δηλαδή, οφείλεται στο ότι οι πληθυσμοί αυτής της περιοχής έζησαν απίστευτες μετακινήσεις, μετατοπίσεις σε χρόνια που η Μακεδονία ήταν στο έλεος κατακτητών πολέμων.
Υπηρέτησα στην πόλη των Σερρών με την ιδιότητα του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Ήρθα επομένως σε επαφή με αρχές της πόλης και της περιφέρειας. Γνώρισα και μίλησα με πολιτιστικούς φορείς και Σωματεία. Με όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Περπάτησα σε γειτονιές της πόλης, σε χωριά, σε κωμοπόλεις. Αγόραζα τα φρούτα και τα λαχανικά για το σπίτι μου, από τις λαϊκές αγορές και τους πάγκους των ντόπιων παραγωγών και το δούναι και λαβείν στα Ελληνικά το είχαμε! Με αγάπησαν και με μίσησαν, όπως κι εγώ, αγάπησα πολλούς ανθρώπους, αλλά και με πολλούς ήρθα σε αντιπαράθεση. Ωστόσο στα Ελληνικά είπαμε και τα καλά και τα κακά των σχέσεών μας. Παντού στις Σέρρες, παντού στη Βόρεια Ελλάδα, στην Ελληνική Μακεδονία, δεν μιλά κανένας Σλάβικα!!!!
Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα. Θα κλείσω αναφέροντας πως, πάλι, λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας. ήρθα σε συναναστροφή και συνεργασία και με τους τοπικούς βουλευτές. Θα αναφέρω τον κύριο Μπόλαρη, που μαζί υπερασπιστήκαμε θέματα της πόλης, αλλά και την κυρία Σταμπουλή, με τη οποία είχα πολύ καλές συναντήσεις και συζητήσεις. Τους αναφέρω και τους παρακαλώ θερμά να μιλήσουν με καθαρές κουβέντες στον κόσμο που τους ψήφισε. Να δουλέψουν έγκαιρα και προσεκτικά πάνω στα ευαίσθητα θέματα που προέκυψαν και θα προκύψουν.
Μη προσπαθήσουν καλοθελητές να μου προσάψουν δεξιόστροφο, ή πατριδοκάπηλο ενδιαφέρον. Οι σοβαροί άνθρωποι που με γνωρίζουν ξέρουν τους πολιτικούς χώρους που υποστήριξα πάντα. Πολλές φορές υποστήριξα, δημόσια, θέματα που έφερε ο Σύριζα στη Βουλή. Αν αποφάσισα αυτή την παρέμβαση, γνωρίζοντας πως στις προεκλογικές μέρες μας θα είναι μια τρύπα στο νερό, το έκανα γιατί είναι μεγάλο άδικο αυτό που συμβαίνει στη Ελληνική γη της Μακεδονίας! Και θα κλείσω σημειώνοντας πως όποιος δεν είναι βορειοελλαδίτης δεν μπορεί να καταλάβει αυτό που αισθάνονται οι εκεί συμπατριώτες μας. Οι ορθολογισμοί και οι νουθεσίες δεν κουμπώνουν με τα αισθήματα. Και το αίσθημα δεν ξέρει από Σύριζα, Νέα Δημοκρατία, ΚΙΝΑΛ και Ποτάμι. Και βέβαια το αίσθημα δεν το καθοδηγεί η Χρυσή Αυγή. Είναι δεδομένο πως ό τι ήτανε να γίνει έγινε. Με αυτό θα πορευτούμε, με αυτό θα ζήσουμε. Όμως είναι μεγάλο το άδικο να βγαίνουν Έλληνες, να βγαίνουν επιστήμονες που βρίσκονται και σε θέσεις κλειδιά και να δηλώνουν πως οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων της Βόρειας Ελλάδας μιλούν Σλάβικα. Και το ακόμα πιο τραγικό και οξύμωρο είναι το ότι οι Έλληνες μιλούν Σλάβικα και οι Σλάβοι γείτονές μας μιλούν τη Μακεδονική! Μεγάλη και θερμή παράκληση ας αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτό.
Θυμάμαι τον Θανάση Βέγγο, στο βλέμμα του Οδυσσέα, να φωνάζει, στα παγωμένα σύνορα, σε εκείνη τη σκηνή του Θόδωρου Αγγελόπουλου: « Μωρή φύση πάρε ένα μπισκότο!...» Σκεφθείτε αυτή τη σπουδαία φράση. Πιο μπροστά ο Βέγγος με λυγμό στη φωνή μιλά για μια Ελλάδα που πεθαίνει… Παραφράζοντας λίγο τη φράση, γράφω απλά: Μωρή Πατρίδα πάρε ένα μπισκότο!... Και βουρκώνω…
ΠΗΓΗ
Δείτε κι εδώ
loading...
Κοινοποιήστε το στα παρακάτω κουμπιά
Post A Comment:
0 comments so far,add yours