loading...
Η εν λόγω θεωρία αναφέρεται στους συναισθηματικούς δεσμούς που αναπτύσσει κάποιος με τους γύρω του και σχετίζεται με τις πρώτες εμπειρίες που έχει.
Πιο συγκεκριμένα, η σχέση ενός παιδιού με τους γονείς του διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στη μετέπειτα ζωή και στον τρόπο που τα άτομο θα σχετίζεται με τους άλλους ανθρώπους.
Νέα μελέτη δείχνει ότι το είδος της προσκόλλησης -και η πιθανότητα να παραμείνετε με τον σύντροφό σας για μία ζωή- μπορεί να σχετίζεται όχι μόνο με τα βιώματα που είχατε ως παιδιά αλλά και με το DNA σας.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Yale εξέτασαν γενετικές παραλλαγές σε 178 παντρεμένα ζευγάρια. Και οι δύο σύντροφοι συμπλήρωσαν μία έρευνα που βοήθησε τους ερευνητές να αναλύσουν την οικογενειακή ασφάλεια και την ικανοποίηση που αισθάνονταν. Επίσης, έδωσαν δείγματα σάλιου για εξέταση DNA.
Τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό PLOS ONE, έδειξαν ότι, εάν ένας σύντροφος είχε μια συγκεκριμένη γενετική ποικιλομορφία, ήταν πιο ευτυχισμένος. Αυτή η γενετική παραλλαγή είναι γνωστή ως γονότυπος GG και βρίσκεται εντός του υποδοχέα γονιδίου ωκυτοκίνης. Η ωκυτοκίνη, είναι γνωστή ως η «ορμόνη αγάπης», η οποία απελευθερώνεται μετά το σεξ ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Είναι ενδιαφέρον και το γεγονός ότι τα άτομα με τον συγκεκριμένο γονότυπο GG είχαν λιγότερο άγχος για τη σχέση τους και ένιωθαν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Η μελέτη υποδηλώνει επίσης ότι η ανάγκη κάποιων ανθρώπων να ζητούν διαρκώς επιβεβαίωση για τη σχέση τους και να παραμένουν κοντά στον σύντροφό τους, μπορεί να σχετίζεται με τα γονίδιά τους, αναφέρει το onmed.gr.
Τι σημαίνει αυτό; Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας και αναπληρωτή καθηγητή της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Yale, Joan Monin, «Η μελέτη αυτή δείχνει ότι το πώς νιώθουμε στις προσωπικές μας σχέσεις επηρεάζεται από τις κοινές μας εμπειρίες με τους συντρόφους μας... Στον γάμο, οι άνθρωποι επηρεάζονται τόσο από τη δική τους γενετική προδιάθεση, όσο και από τη γενετική προδιάθεση του συντρόφου τους».
Πιο συγκεκριμένα, η σχέση ενός παιδιού με τους γονείς του διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στη μετέπειτα ζωή και στον τρόπο που τα άτομο θα σχετίζεται με τους άλλους ανθρώπους.
Νέα μελέτη δείχνει ότι το είδος της προσκόλλησης -και η πιθανότητα να παραμείνετε με τον σύντροφό σας για μία ζωή- μπορεί να σχετίζεται όχι μόνο με τα βιώματα που είχατε ως παιδιά αλλά και με το DNA σας.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Yale εξέτασαν γενετικές παραλλαγές σε 178 παντρεμένα ζευγάρια. Και οι δύο σύντροφοι συμπλήρωσαν μία έρευνα που βοήθησε τους ερευνητές να αναλύσουν την οικογενειακή ασφάλεια και την ικανοποίηση που αισθάνονταν. Επίσης, έδωσαν δείγματα σάλιου για εξέταση DNA.
Τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό PLOS ONE, έδειξαν ότι, εάν ένας σύντροφος είχε μια συγκεκριμένη γενετική ποικιλομορφία, ήταν πιο ευτυχισμένος. Αυτή η γενετική παραλλαγή είναι γνωστή ως γονότυπος GG και βρίσκεται εντός του υποδοχέα γονιδίου ωκυτοκίνης. Η ωκυτοκίνη, είναι γνωστή ως η «ορμόνη αγάπης», η οποία απελευθερώνεται μετά το σεξ ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Είναι ενδιαφέρον και το γεγονός ότι τα άτομα με τον συγκεκριμένο γονότυπο GG είχαν λιγότερο άγχος για τη σχέση τους και ένιωθαν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Η μελέτη υποδηλώνει επίσης ότι η ανάγκη κάποιων ανθρώπων να ζητούν διαρκώς επιβεβαίωση για τη σχέση τους και να παραμένουν κοντά στον σύντροφό τους, μπορεί να σχετίζεται με τα γονίδιά τους, αναφέρει το onmed.gr.
Τι σημαίνει αυτό; Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας και αναπληρωτή καθηγητή της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Yale, Joan Monin, «Η μελέτη αυτή δείχνει ότι το πώς νιώθουμε στις προσωπικές μας σχέσεις επηρεάζεται από τις κοινές μας εμπειρίες με τους συντρόφους μας... Στον γάμο, οι άνθρωποι επηρεάζονται τόσο από τη δική τους γενετική προδιάθεση, όσο και από τη γενετική προδιάθεση του συντρόφου τους».
Δείτε κι εδώ
loading...
Κοινοποιήστε το στα παρακάτω κουμπιά
Post A Comment:
0 comments so far,add yours