Η ψυχοκίνηση, που κάποιες φορές αναφέρεται και ως τηλεκίνηση ή άσκηση ελέγχου του νου επάνω στην ύλη, είναι η δυνατότητα να μετακινούνται αντικείμενα ή αλλιώς να επηρεάζονται ο ιδιότητες των αντικειμένων με τη δύναμη του νου. Από τις ψυχικές ικανότητες η ψυχοκίνηση είναι μια από τις σπανιότερες.
Λίγοι είναι εκείνοι που κατάφεραν να επιδείξουν μια τέτοια ικανότητα και ακόμα και αυτές οι επιδείξεις αμφισβητούνται έντονα από τους σκεπτικιστές. Έχουν λοιπόν οι άνθρωποι ψυχοκινητικές δυνάμεις; Μήπως έχετε εσείς; Υπάρχει τρόπος να ελέγξετε και να αναπτύξετε αυτές τις ικανότητές σας;
Κάποιες περιπτώσεις μελέτης
Στη συνέχεια θα δούμε μια σύντομη ανασκόπηση περιστατικών που αναφέρονται σε ανθρώπους που επέδειξαν αξιοσημείωτες ψυχοκινητικές ικανότητες.
Stanislawa Tomczyk
Γεννήθηκε στη Πολωνία και τράβηξε το ενδιαφέρον των ερευνητών όταν αναφέρθηκε ότι γύρω της αναπτυσσόταν περίεργη και κάπως τρομακτική δραστηριότητα που είχε να κάνει με θορυβοποιά πνεύματα (poltergeist). Μπορούσε μερικώς να ελέγχει κάποιες τηλεκινητικές δυνάμεις, αλλά μόνο κάτω από ύπνωση.
Σ’ αυτή την υπνωτική κατάσταση η Tomczyk έπαιρνε μια άλλη προσωπικότητα που ονομαζόταν ‘Μικρή Stasia’ (Little Stasia) που μπορούσε να προκαλέσει αιώρηση σε μικρά αντικείμενα όταν η Tomczyk τοποθετούσε τα χέρια της δίπλα στα αντικείμενα αυτά. Στις αρχές του 1900 ένας ερευνητής, ο Julien Ochorowicz, παρακολούθησε αυτές τις αιωρήσεις από πολύ κοντά και παρατήρησε κάτι σα λεπτά νήματα να απορρέουν από τις παλάμες και τα δάκτυλά της, αν και είχαν επιθεωρηθεί προσεκτικά πριν από το πείραμα. Και δε φαινόταν πως πρόκειται για κάποιο κόλπο.
Όταν το διάμεσο διαχωρίζει τα χέρια της, παρατήρησε ο Ochorowicz, το νήμα γίνεται λεπτότερο και εξαφανίζεται, δίνει την ίδια αίσθηση όπως ένας ιστός αράχνης. Εάν κοπεί με ψαλίδι η συνέχειά του αποκαθίσταται άμεσα. Το 1910, η Tomczyk εξετάστηκε από μια ομάδα επιστημόνων στο Εργαστήριο Φυσικής του Warsaw όπου προκάλεσε αξιοσημείωτα φυσικά φαινόμενα κάτω από αυστηρές ερευνητικές συνθήκες.
Nina Kulagina
Μία από τις πιο γνωστές και εξονυχιστικά ερευνημένες περιπτώσεις ισχυρισμού κατοχής ψυχοκινητικών δυνάμεων ήταν αυτή της Nina Kulagina, μιας γυναίκας από τη Ρωσία που ανακάλυψε τις ικανότητές της όταν προσπαθούσε να αναπτύξει άλλου είδους ψυχικές δυνάμεις. Όπως έχει αναφερθεί, επιδείκνυε τις ικανότητές της μετακινώντας με το νου μια ευρεία ποικιλία από μη μαγνητικά αντικείμενα, όπως σπίρτα, ψωμί, μεγάλα κρυστάλλινα μπολ, εκκρεμή από ρολόγια, ένα σωλήνα από πούρο και μια αλατιέρα μεταξύ άλλων. Κάποιες από αυτές τις επιδείξεις αποτυπώθηκαν σε φιλμ. Οι σκεπτικιστές αντιπαρέβαλλαν φυσικά, ότι οι ικανότητές της δε θα μπορούσαν να αντέξουν στον επιστημονικό έλεγχο και πως ίσως δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια έξυπνη ταχυδακτυλουργός.
Uri Geller
Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς ‘ψυχικούς’ που δημόσια επεδείκνυε κατορθώματα ψυχοκίνησης: το λύγισμα κουταλιών και κλειδιών έγινε σχεδόν συνώνυμο με το όνομα του Geller. Αν και πολλοί σκεπτικιστές και ταχυδακτυλουργοί θεωρούν τις παραστάσεις του όπου λυγίζει μέταλλα τίποτε παραπάνω από επιδέξια τεχνάσματα των χεριών του, λέγεται ότι ο Geller έδειξε ότι μπορεί να επιδείξει τις δυνάμεις του σε μεγάλες αποστάσεις και σε πολλαπλές τοποθεσίες.
Σε μια βρετανική ραδιοφωνική παράσταση το 1973, αφού επέδειξε τις ικανότητές του στο λύγισμα κλειδιών προς έκπληξη αυτών που τον φιλοξενούσαν, ο Geller προσκάλεσε το ακροατήριο να συμμετάσχει. Λίγα λεπτά αργότερα ο ραδιοφωνικός σταθμός κατακλείστηκε από τηλεφωνήματα ακροατών από όλη τη Βρετανία, οι οποίοι ανέφεραν ότι μαχαίρια, πιρούνια, κουτάλια, κλειδιά και βίδες άρχισαν από μόνα τους να λυγίζουν και να στρίβουν. Ρολόγια χειρός και τοίχου που δεν είχαν δουλέψει για χρόνια ξεκίνησαν ξαφνικά να δουλεύουν. Ήταν ένα γεγονός που η επιτυχία του ξάφνιασε ακόμα και τον ίδιο τον Geller και τον έφερε στα φώτα της δημοσιότητας.
Κάποιοι ταχυδακτυλουργοί πιθανότατα μπορούν να αναπαράγουν μερικά απ’ αυτά τα φαινόμενα, αλλά ίσως να υπάρχει κάποια γνησιότητα στο φαινόμενο της τηλεκίνησης. Τον Απρίλιο του 2001 ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα Gary Schwartz διοργάνωσε ένα πάρτι λυγίσματος κουταλιών στο οποίο περίπου 60 φοιτητές λύγιζαν κουτάλια και πιρούνια με ποικίλους βαθμούς επιτυχίας, φαινομενικά με τη δύναμη του νου τους.
Κάποιοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η πιο κοινή μορφή ψυχοκίνησης είναι εκείνη που δεν γίνεται συνειδητά. Η δραστηριότητα αυτή, που ονομάζεται δραστηριότητα θορυβοποιών πνευμάτων, σύμφωνα με τους ερευνητές αυτούς πιθανόν να προκαλείται από το υποσυνείδητο ανθρώπων που βρίσκονται υπό την επίδραση στρες, συναισθηματικής αναστάτωσης ή ακόμα και ορμονικών κορυφώσεων. Χωρίς συνειδητή προσπάθεια, τέτοιο άνθρωποι έκαναν κινέζικες πορσελάνες να φύγουν από τα ράφια τους, αντικείμενα να σπάσουν ή να ακούγονται περίεργοι δυνατοί θόρυβοι από τους τοίχους.
Με ανάλογο τρόπο η ψυχοκίνηση μπορεί ακόμα να σχετίζεται με φαινόμενα που αναφέρονται σε σεάνς (συναντήσεις με σκοπό την πρόσκληση και επικοινωνία με πνεύματα). Το κούνημα του τραπεζιού, τα χτυπήματα και η αιώρηση μπορεί να μην προέρχονται από την επαφή με τα πνεύματα αλλά από το νου των συμμετεχόντων. Και πράγματι, υπάρχουν πολλές σεάνς που αποδείχτηκαν ότι ήταν απάτες, αλλά υπάρχει μια πληθώρα αναφορών για τέτοια περιστατικά που ίσως κάποια να ευσταθούν.
Πως λειτουργεί η ψυχοκίνηση
Το πώς λειτουργεί η ψυχοκίνηση σίγουρα είναι άγνωστο, αλλά πολλοί παραψυχολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για την επίδειξη της ψυχολογικής επίδρασης του εγκεφάλου ενός ατόμου στον φυσικό κόσμο.
Ο Robert L. Shacklett αναφέρει ότι μέσω εργαστηριακών δοκιμών αποδεικνύεται ότι η απελευθέρωση σχετικά μεγάλων ποσοτήτων φυσικής ενέργειας μπορεί να πυροδοτηθεί από τη δύναμη της σκέψης. Και η δύναμη αυτή μπορεί να μετακινήσει ή να επηρεάσει πράγματα, στην ουσία, επειδή κοσμολογικά είμαστε όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ μας. Η ‘Σκέψη’ λαμβάνει χώρα σε διαφορετικό επίπεδο από το φυσικό (που μπορούμε να το καλέσουμε ‘νου’) αλλά αλληλεπιδρά με το φυσικό μέσω μιας ασθενούς σύζευξης μεταξύ φυσικής ενέργειας και πιο λεπτών μορφών ενέργειας, αναφέρει. Το φυσικό επίπεδο λειτουργεί σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, εκτός από τις φορές που η σκέψη αλληλεπιδρά μ’ αυτό.
Το πώς, παραμένει ένα αίνιγμα. Αλλά υπάρχουν θεωρίες:
Κάποιοι ερευνητές υποψιάζονται ότι ίσως υπάρχει μια κβαντική σύνδεση. Μη προβλέψιμα, συχνά παράξενα αποτελέσματα έχουν αναφερθεί στον κόσμο των υποατομικών σωματιδίων, που κυβερνούνται από τους περίπλοκους νόμους της κβαντομηχανικής. Είναι οι νόες μας ικανοί να κατευθύνουν τα υποατομικά σωματίδια και τις ενέργειες με τρόπο που να έχει ως αποτέλεσμα τα ψυχοκινητικά φαινόμενα;
Μια θεωρία αναφέρει ότι η ψυχοκίνηση είναι ο χειρισμός κάποιου τύπου ανθρώπινου ‘μαγνητικού πεδίου’ γύρω από το σώμα μας, που μπορεί να συγκεντρωθεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Για το σκοπό αυτό, όπως λένε, θα πρέπει κανείς να μπορεί να χαλαρώσει πλήρως και να εστιάσει την προσοχή του χωρίς περισπασμό.
Μια άλλη υποψία είναι ότι τα διάμεσα ή οι συμμετέχοντες σε μια σεάνς μπορούν να συγκεντρώσουν και να επαυξήσουν κύματα θερμότητας και ήχου μέσα σε ένα δωμάτιο ώστε να σχηματίσουν μια συνεκτική ενέργεια που στη συνέχεια μπορεί να κατευθυνθεί σε ένα αντικείμενο, όπως ένα τραπέζι, κάνοντάς το να κινηθεί.
Αν και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η ψυχοκίνηση παραμένει άγνωστος, η έρευνα και ο πειραματισμός γι’ αυτό το ενδιαφέρον φαινόμενο συνεχίζεται σε έγκυρα εργαστήρια σε όλον τον κόσμο.
Πώς να αναπτύξει κανείς τηλεκινητικές δυνάμεις
Μπορεί οποιοσδήποτε να έχει ψυχοκινητικές δυνάμεις;
Καθένας έχει τη δυνατότητα να είναι τηλεκινητικός, λέει η Deja Allison στο λήμμα για την τηλεκίνηση στη σελίδα Crystalinks. Η τηλεκίνηση δημιουργείται από υψηλότερα επίπεδα συνείδησης. Δε δημιουργείται με το να ‘ευχηθεί κανείς’ να συμβεί στο φυσικό επίπεδο. Η ενέργεια για να κινηθεί ή να λυγίσει ένα αντικείμενο δημιουργείται από τις σκέψεις ενός ανθρώπου στο υποσυνείδητό του.»
Διάφορες ιστοσελίδες προτείνουν τρόπους με στόχο να αναπτύξει ή να ενδυναμώσει κανείς τις ψυχοκινητικές του δυνάμεις. Όπως για παράδειγμα η χρήση διαλογισμού ή ψαλμών που βοηθάνε στην εκγύμναση του μυαλού για το συγκεκριμένο έργο, συχνά βέβαια χωρίς πραγματική απόδειξη πως κάτι τέτοιο πραγματικά λειτουργεί.
Ο Δρ. Mario Varvoglis, συγγραφέας του ‘PSI Explorer’, προτείνει πως ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς να τεστάρει τις ψυχοκινητικές δυνάμεις δεν είναι με το να προσπαθεί να μετακινήσει ένα τραπέζι ή ακόμα και ένα σπιρτόκουτο. Πιστεύει πως είναι πολύ καλύτερα να δει κανείς εάν μπορεί να επηρεάσει την κίνηση στο μικροσκοπικό επίπεδο μικρο-τηλεκίνηση. Η μικρο-τηλεκίνηση έχει ερευνηθεί για χρόνια με συσκευές όπως γεννήτριες τυχαίων αριθμών στις οποίες το ελεγχόμενο υποκείμενο προσπαθεί να επηρεάσει την έξοδο αριθμών από τη συσκευή με τρόπο που να ξεπερνάει το τυχαίο.
Κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα τεστ αυτού του είδους έγιναν στο Εργαστήριο Μηχανικών Ανωμαλιών του Princeton (Princeton Engineering Anomalies Laboratory PEAR) στο Πανεπιστήμιο του Princeton και τα αποτελέσματά τους δείχνουν πως κάποιοι άνθρωποι πραγματικά μπορούν να επηρεάσουν τις υπολογιστικές γεννήτριες τυχαίων αριθμών με τη δύναμη του μυαλού τους.
Η ιστοσελίδα Spirit Online προσφέρει μια μέθοδο επτά βημάτων για να βελτιώσει κανείς τις τηλεκινητικές του ικανότητες:
Να διαλογίζεστε καθημερινά για μισή ώρα ή για δεκαπέντε λεπτά εάν το πρόγραμμά σας είναι πολύ γεμάτο. Προσπαθήστε να επιτύχετε ψυχοκίνηση τουλάχιστον μια φορά την ημέρα, ή και δυο εάν αυτό είναι δυνατό. Δώστε στον εαυτό σας το περιθώριο 30 έως 60 λεπτών στην προσπάθεια αυτή.
Επικεντρωθείτε σε μια μέθοδο, τουλάχιστον για μια βδομάδα. Εάν δε δείχνει αποτελέσματα, αλλάξτε μέθοδο.
Ασκηθείτε με χαλαρότητα. Αντί να το πάρετε πολύ στα σοβαρά, σκεφτείτε το σαν ένα πείραμα ή ένα παιχνίδι. Εάν προσπαθήσετε πάρα πολύ στο τέλος θα απογοητευτείτε και αυτό δε θα σας βγάλει πουθενά.
Μην τα παρατάτε.
Μη λέτε στον εαυτό σας ότι δε μπορείτε να το κάνετε, γιατί μπορείτε.
Πιστέψτε!
apocalypsejohn.com
Κοινοποιήστε το στα παρακάτω κουμπιά
Post A Comment:
0 comments so far,add yours