Τότε, η αγαπημένη μας λέξη είναι το λάθος. Όσες φορές κι αν το πράξουμε, ποτέ δε μαθαίνουμε από αυτό. Θα το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί, μέχρι να βρούμε το επόμενο.
Συνδέσαμε λοιπόν τον έρωτα με τα λάθος συναισθήματα. Βαφτίσαμε ως δυνατούς και καρμικούς έρωτες αυτούς που μας κάνανε κομμάτια, που μας είχαν πόσες μέρες να φυλάμε πάνω από ένα τηλέφωνο. Ερμηνεύσαμε στο κεφάλι μας την αδιαφορία τους ως δειλία να μας πουν ότι μας θέλουν, πλάσαμε έναν ιδεατό κόσμο, όπου ένα ολόκληρο σύμπαν στράφηκε ενάντια στον έρωτά μας.
Για ποιον έρωτα όμως μιλάμε; Και για ποια σχέση; Καταρχάς, οι σχέσεις δεν είναι περίπλοκες, εμείς τις κάναμε έτσι. Κι αν με ρωτάς, πολύ κακώς.
Γιατί ναι μεν εμείς οι άνθρωποι είμαστε ιδιότροπα όντα και στον έρωτα η λογική χάνεται και δίνει τη θέση της στο συναίσθημα, αλλά σκέψου για μια στιγμή πώς θα ήταν τα πράγματα αν ήμασταν πιο ξεκάθαροι και ντόμπροι στο να εκφράσουμε τα αισθήματά μας. Δε θα γεμίζαμε κανενός το κεφάλι με αμφιβολίες και κυρίως το δικό μας. Πολύ καλό για να ‘ναι αληθινό; Μπα.
Πες λοιπόν ότι ερωτεύεσαι. Έβλεπες τα σημάδια τόσο καιρό. Όσες ώρες κι αν μιλούσατε, ποτέ δεν ήταν αρκετές. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές στην καθημερινότητά σου ήταν αυτές που ήσασταν μαζί. Γινόταν κάτι και στενοχωριόταν κι εσύ τα έβαφες μαύρα. Γελούσε με τα αστεία σου κι εσύ από μέσα σου χαιρόσουν δέκα φορές περισσότερο.
Περνάει ο καιρός και δένεστε ολοένα και περισσότερο. Τουλάχιστον έτσι νιώθεις εσύ. Πάνω λοιπόν σε μια συζήτηση που αλλού ξεκίνησε κι αλλού έχει φτάσει, πιάνετε το θέμα το δικό σας. Της σχέσης σας Γυρνάει και σου λέει ότι ακόμα είναι
Αρχικά, θα σου έλεγα να αρχίσεις να τρέχεις. Όμως όταν ερωτεύεσαι, το τελευταίο πράγμα που θες είναι να χάσεις τον άνθρωπο που έχεις ερωτευτεί. Οπότε αυτό που στην τελική θα κάνεις, είναι να συμβιβαστείς με ό,τι σου πει, αρκεί να τον έχεις. Κι ας μην τον έχεις όπως θα ‘θελες.
Όμως κάτσε και σκέψου με τι όρους συμφώνησες να «έχεις» έναν άνθρωπο στη ζωή σου. Συμφώνησες ουσιαστικά να τον μοιράζεσαι, γιατί αυτό είναι η ελεύθερη σχέση. Πανέξυπνος και πανούργος όρος, καθώς αποτελείται από δύο άκρως αντίθετες μεταξύ τους νοηματικά και πρακτικά λέξεις: ελευθερία και σχέση.
Με λίγα λόγια, αντί να σου πει ο άλλος «ξέρεις, μωρό μου, δε θέλω να ‘μια μόνο με σένα γιατί δε με καλύπτεις», σου πετάει μία ελεύθερη σχέση και σου θολώνει τα νερά. Βάζει μπροστά το «ελεύθερη», για να σου ξεκαθαρίσει ότι θέλει να έχει την ελευθερία να κάνει ό,τι θέλει με όποιον ή όποια θέλει και σου κολλάει δίπλα και το «σχέση», για να σε ξεγελάσει και να νομίζεις πως όντως είστε μαζί. Ενώ μάντεψε, μόνο αυτό δεν είστε.
Κι αν εσύ ερωτεύτηκες, τα αισθήματά σας δεν είναι αμοιβαία. Γιατί αν υπήρχε ο έρωτας κι απ’ την άλλη μεριά, δε θα σου πρότεινε ελεύθερη σχέση. Ποιος -απ’ τη στιγμή που είναι ερωτευμένος, αντέχει να μοιραστεί τον άνθρωπό του;
Και πάρε το πιο κοντινό παράδειγμα, εσένα: αντέχεις να μοιράζεσαι τον έρωτά σου; Να μη σηκώνει τηλέφωνο και κατευθείαν το μυαλό σου να τρέχει να φαντάζεται τον προσωρινό σου ή μη αντικαταστάτη; Να σου λέει πως θα βγει με την παρέα του και να παρακαλάς να μην καταλήξει όπως φοβάσαι ότι θα καταλήξει;
Δεν αμφιβάλλω ότι αυτός ο άνθρωπος έχει αισθήματα για σένα, αλλά αν τα συγκρίνεις με τα δικά σου, δε σε καλύπτουν και δε σου αξίζουν ούτε στο ελάχιστο. Τον άνθρωπο που αγαπάς, δεν αντέχεις να τον μοιράζεσαι ούτε με τους φίλους του, πόσο μάλλον με υποψήφιους αντίζηλους. Όσο κι αν φοβάσαι, όσο κι αν έχεις πληγωθεί, όταν ερωτεύεσαι δεν προλαβαίνεις καν να κάνεις αυτήν την ανάλυση.
Τον έρωτα τον συνοδεύεις μόνο με το «πολύ», το «λίγο» και το «μέτριο» δεν έχουν θέση. Κι επειδή στην ελεύθερη σχέση ταιριάζουν τα δύο τελευταία ενώ εσύ επιζητάς το πρώτο, ο άνθρωπος που σου προτείνει ελεύθερη σχέση δεν έχει καμία θέση στη ζωή σου.
Pillowfights.gr
Κοινοποιήστε το στα παρακάτω κουμπιά
Post A Comment:
0 comments so far,add yours