Δεν ήθελες αρκετά...

Μπορεί να κοιμηθώ ερωτευμένη και να ξυπνήσω ξενερωμένη από το εκάστοτε αρσενικό μόριο ". Πολλές το έχουμε πει και μέσα σε αυτές και εγώ. Έπειτα από αναλύσεις,σοκολάτες και πρήξιμο σε φίλους και μακρινούς συγγενείς κατάλαβα ότι υπήρχαν άλλοι λόγοι. Βέβαια υπάρχει και η κατηγορία που την πιστεύει αυτή την μετάλλαξη χωρίς απαραίτητα να υπάρχει κάποιος λόγος. Έρχεται λένε ο έρωτας και φεύγει ξαφνικά. ΑΡΝΟΥΜΑΙ.

Για αυτό και έρχομαι και ερωτώ εγώ κύρια ανεξάρτητη, φεμινίστρια και απόλυτα ελεύθερη από κατεστημένα, πιέσεις και συναισθηματικούς συμβιβασμούς , " ήθελες αρκετά εξ'αρχής ?"
Ας ξεκινήσουμε με το "δεδομένο" ( σε εισαγωγικά το δεδομένο, γιατί δεδομένα δεν υπάρχουν πια τα πάτησε το τρένο μαζί με τους μάγκες).. πάλι τα ανέλυσα και με μπέρδεψα και σας μπέρδεψα. Ας ξεκινήσουμε με το "δεδομένο" ότι είσαι μια γυναίκα, μια ορμόνη με πόδια, που ξυπνάει την μια μέρα με νεύρα ,την άλλη με κλάματα και την άλλη με γέλια. Γιατί αυτές είμαστε.

Έτσι μεγαλώσαμε. Πριγκίπισσες και ελεύθερες να δείχνουμε το κάθε μας συναίσθημα, ενόχληση, σκέψη στον μέγιστο βαθμό. Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι τα κάνεις όλα αυτά. Και έχεις δίπλα σου τον δύσμοιρο ή τον παπαροπλημμύρα. ( να με συγχωράτε για τις βασικές βλάχικες βρισιές) και έστω ότι ξυπνάς μια μέρα και δεν θες άλλο. Σου τελείωσε βρε παιδί μου .

Δεν τον θες. Ξαφνικά. Χωρίς να έχει γίνει τίποτα θες να χωρίσεις να πας στον επόμενο και να μην σε ενδιαφέρει που πηγαίνει που γυρίζει. Cut. Πολύ ουτοπικό σενάριο κύριε σκηνοθέτη μου. Δεν γίνεται η τουλάχιστον δεν θα καταφέρω ποτέ να πιστέψω ότι ο έρωτας είτε προέρχεται από ένα κακομαθημένο -σαν εμένα- κοριτσάκι, είτε από ένα μαμόθρεφτο -σαν αυτά που πάω και μπλέκω- αγοράκι είναι τόσο επιφανειακός και μπορεί να ξεπεραστεί μέσα από ένα όνειρο, ένα πρωινό η ένα φεγγάρι. Εκτός αν υπάρχει αυτό το σενάριο που είναι εντελώς αντίθετο με το " he's just not that into you " και ονομάζεται " you're just not that into him/her". Λίγο ότι πλησιάζει του Αγίου Βαλεντίνου, λίγο του ότι όλες παντρεύονται και βγάζουν και κουτσούβελα λίγο τα ζευγαράκια στο δρόμο που κάνουν λες και σου κάνουν επίδειξη και εσύ γλείφεις το γλειφιτζούρι σου ( στην Ελλάδα γιατί στην Τουρκία το απαγόρευσαν αν έχεις τον Θεό σου ).

Να μην αναφέρω τον αριθμό των Σειρών του Netflix αλλά και την ατάκα της γιαγιας σου " ΠΡΟΚΑΛΩΩ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙΣ ΕΣΤΩ ΚΆΠΟΙΟΝ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ. ΣΤΟ ΡΑΦΙ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΕΓΩ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ?". Όλα αυτά ,που ήδη μου έχουν προκαλέσει στο γράψιμο τους μια mini καταθλιψούλα , μήπως κατά λάθος σε έχουν οδηγήσει σε άτομα που δεν ήθελες πολύ Ε και ήπιες και 2 3 βότκες Ε άκουσες ότι είναι και καλό παιδί και ήθελες να το κεράσεις και πάστα και έτσι κατέληξες ξαφνικά μια ωραία πρωία να καταπιέζεσαι λες και είσαι 50 χρονών σε κάποιο χωριό της κάτω κωλοπετινιτσας ( θα γελάσω πολύ αν υπάρχει τέτοιο χωριό). Έτσι λοιπόν Ναι. Να δεχτώ ότι ξύπνησες αλλιώς και δεν σε πολύ ενδιαφέρει πλέον η ρομαντική κομεντί που ζεις. Έχεις κάθε δικαίωμα να σκεφτείς που κολλάνε όλα αυτά που λέω και ίσως να χρειαστεί να διαβάσεις και δεύτερη φορά το κείμενο για να ακολουθήσεις πλήρως τον συνειρμό μου.
Αλλά σκεφτείτε λίγο. Δεν έχει τύχει ποτέ να θέλετε κάποιον πολύ και όταν το καταφέρετε να ξενέρωσετε?
Δεν έχει τύχει να είστε με κάποιον που τελικά δεν σας αντιπροσωπεύει και απλά συμβιβάζεστε μέχρι να έρθει το δυνατό και το ωραίο?
Δεν το θεωρώ αδυναμία. Κάθε άλλο. Δεν είμαι σε θέση ειδικά εγώ να το κρίνω. Αλλά θεωρητικά λοιπόν υπάρχει λόγος. Δεν ξύπνησες έτσι. Δεν έτυχε. Υπήρχε λόγος που τον ήξερες και τον καπάκωνες εξαρχής. Φυσικά εγώ ανέλυσα τον έναν λόγο. Και δεν με παίρνει και να τους αναλύσω όλους. Ένας λόγος που μπορεί να το μικρό μυαλουδάκι μου να δεχτεί ότι χωρίς να υπάρχει λόγος, ξενέρωσες. Αλλά μην μου χαλάτε το όνειρο για τον μεγάλο έρωτα. Αρνούμαι να τον θέσω ως επιφανειακό. Τον θέλω μεγάλο ζωηρό και ζωντανό. Που για να φύγει θα έχω ρουφήξει και την τελευταία στάλα οργασμού και χαμόγελου που θα έχει να μου προσφέρει.
Άλλα και εγώ μια απλή single ιστορικός είμαι τι να ξέρω.. - Εβελίνα