Και εκείνος, ο δύστυχος, βουτάει τσιγάρα και αναπτήρα και εξαφανίζεται αφήνοντας τους να τον στολίζουν με ένα σωρό κοσμητικά επίθετα!
Άνδρες πενήντα και κάτι λοιπόν!
Κουρασμένα παλικάρια ή όχι;
Εκτός από την περιέργεια, άρχισα να προβληματίζομαι για αυτό που μόλις βίωσα.
Τι ζητάει ένας άνδρας σε αυτή την ηλικία;
Ευτυχώς που ο περίγυρος μου απαρτίζεται από ένα σωρό άνδρες αυτής της ηλικίας. Άρχισα να ρωτώ λοιπόν.
Η έκπληξη μου ήταν τεράστια.
Ενώ η ερώτηση ήταν γενική, οι απαντήσεις είχαν κάτι κοινό. Τον προβληματισμό για τον ανδρισμό τους και το σεξ!
Ασυναίσθητα το μυαλό μου πήγε σε εκείνη την ταινία με τον αείμνηστο Λάμπρο Κωσταντάρα, με τίτλο «Κάτι κουρασμένα παλικάρια»!
Οι απαντήσεις, συνθέτουν το παζλ ενός άνδρα που ενώ δείχνει να τον απασχολεί περισσότερο η οικογένεια και η δουλειά του, για να είναι καλά δίνει μεγάλη σημασία στο σεξ.
Σε μια εποχή ρευστότητας, δεν υπάρχει description για τον άνδρα που περνάει το κατώφλι των πενήντα. Μερικές δεκαετίες πριν, θα χαρακτηριζόταν και ηλικιωμένος!
Με μεγάλη μου έκπληξη λοιπόν, διαπίστωσα πως οι απόψεις όσων ρωτήθηκαν συνάδουν.
Με πολύ – πολύ μικρές διαφορές μεταξύ τους.
Έμαθα έτσι, πως ένας πενηντάρης ενδιαφέρεται για μια σταθερή, μα όχι απαραίτητα «ήσυχη» ζωή. Στόχος του είναι η διατήρηση της δουλειάς του, η όσο καλύτερη διαβίωση της οικογένειας του, η ηρεμία και το σεξ!
Και αυτό, όχι απαραίτητα με την σύντροφο του.
Προκειμένου να επιβεβαιωθεί ερωτικά, πολλές φορές καταφεύγει στις «επί πληρωμή» λύσεις ή σε επιλογές που δεν τον καλύπτουν εγκεφαλικά, με στόχο απλά την περιστασιακή του ικανοποίηση.
Έμαθα ακόμα, πως ένας άνδρας σε αυτή την ηλικία παραμένει «ενεργός» και συνεχίζει για όσα χρόνια επιθυμεί, έχοντας δίπλα του την κατάλληλη γυναίκα. Αυτή που θα τον διεγείρει εγκεφαλικά! Ότι μπορεί να παρασυρθεί από την δροσιά μιας πολύ νεώτερης του γυναίκας, αλλά μόλις αποχωριστεί το κρεβάτι της, δεν έχει τίποτα να πει και να πράξει μαζί της.
Μάλιστα, υπάρχουν άνδρες που κατηγορούν συνομήλικους τους όταν πλασάρονται ως επιβήτορες με πολλές επιτυχίες σε γυναίκες τουλάχιστον είκοσι χρόνια νεώτερες. Τους χαρακτηρίζουν ανασφαλείς και χωρίς συναίσθηση του ίδιου του εαυτού τους.
Δεν μπόρεσα να μην ρωτήσω: ένας πενηντάρης, είναι ένας ώριμος έφηβος που ξέρει τι θέλει ή ένας πανικόβλητος μεσήλικας που βλέπει τρομαγμένος την ζωή να απομακρύνεται;
Κρατώ την απάντηση που με άγγιξε περισσότερο:
«.. ο άνδρας που μεγαλώνει όμορφα, αρμονικά, χωρίς απωθημένα, αποζητά την γυναίκα που τον κρατά σε εγρήγορση ερεθίζοντας το μυαλό του!
Δεν τον ενδιαφέρει να επιβεβαιωθεί σεξουαλικά γιατί η εμπειρία του, τον οδηγεί στην αυτογνωσία σχετικά με το τι μπορεί να προσφέρει στο σεξ και τον αποτρέπει από την αναζήτηση πρόσκαιρης ικανοποίησης.
Ναι, λατρεύει το σεξ, μα μπορεί να αποδώσει μόνο με τις αισθήσεις στο κόκκινο και το μυαλό φωταγωγημένο!»
Σύμφωνα με τα λόγια ενός από τους διασημότερους σεξολόγους:
«Ο ένας στους τρεις πενηντάρηδες περνάει “κρίση ηλικίας”. Αυτό σημαίνει ότι τα δύο πρόσωπα, α) το κοινωνικό και β) το σεξουαλικό, μπαίνουν σε εκτίμηση και αμφισβήτηση του ?υπάρχω?. Αναλύοντας τους παράγοντες σ? αυτούς τους δύο άξονες βλέπουμε να κυριαρχούν και να παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του η ψυχολογική του κατάσταση, η συναισθηματική σχέση με την οικογένεια, η επαγγελματική εικόνα του και το κοινωνικό του status. Και πάνω απ? όλα, η σεξουαλική συμπεριφορά μέσα από την ανάγκη του να αρέσει και να μετράει.
Έτσι τον βλέπουμε να ερωτεύεται μικρές και αισθησιακές γυναίκες, να αφήνεται να ξεμυαλιστεί και να ζήσει την ηδονή και το πάθος κάτω από το κουρασμένο και ρουτινιασμένο γάμο του. Σ? αυτή την ηλικία έχουμε την ουσιαστικότερη παρουσία του σεξουαλικού προβλήματος, που τον βάζει σε έναν φαύλο κύκλο, ζητώντας όσο- όσο τη στύση γεγονός είναι ότι ο πενηντάρης πρέπει να μάθει να αγαπάει την ηλικία του, να εξακολουθεί να είναι όμορφος, να προσέχει τον εαυτό του και να ζει κάθε λεπτό της μάχης και της χαράς που του δίνει η ζωή. Είναι πράγματι η πιο γεμάτη και ολοκληρωμένη ηλικία στον άνδρα. Είναι η ηλικία που έχει πολύ σεξ, αλλά ποιοτικό και όχι συγκριτικά με τους αριθμούς του νεαρού άνδρα, που θα μας κάνει να θέλουμε να τον ανταγωνιστούμε.
Είναι η ηλικία της συντροφικότητας και της κοινωνικής έκφρασης του “είναι μας”, μέσα από την ανάγκη να δίνουμε το ?παρών? στη ζωή, έτσι ίσως όπως ο Σαρτρ είπε: “Νιώθω ότι είμαι αυτό που μπορώ να εκφράσω καλύτερα σ? αυτό που γνωρίζω ότι είμαι” ή που, δυστυχώς, του θυμίζει τον πάνοπλο ιππότη χωρίς, τον ιππότη!»
Δεν ταιριάζει λοιπόν ο τίτλος του «κουρασμένου παλικαριού» στον σημερινό πενηντάρη και άνω.
Αρκεί να συμβαδίζει με την ηλικία του και να εκμεταλλεύεται την εμπειρία του!
Να αποζητά ποιοτικές ερωτικές στιγμές.
Να αισθάνεται τυχερός που διανύει αυτήν την δεκαετία, χωρίς να προσποιείται τον εικοσάρη!
Να πιστέψει πως κάθε γκρίζα τρίχα και κάθε ρυτίδα είναι η φαρέτρα του!
Μαρία Βουζουνεράκη
wp.loveletters.gr
Κοινοποιήστε το στα παρακάτω κουμπιά
Post A Comment:
0 comments so far,add yours