FT: Θα ήταν πολύ αφελές εκ μέρους του Ταγίπ να δώσει πίστη στα φιλικά λόγια του Τραμπ…

ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ LIKE ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ MATI GR

Οι σχέσεις της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών οδεύουν προς κρίση μεγάλων διαστάσεων. Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δεν πρέπει να υπονομεύει το ΝΑΤΟ με ρωσικά συστήματα αεροπορικής άμυνας.
Τα παραπάνω είναι δύο συμπεράσματα κυρίου άρθρου της εφημερίδας Financial Times.

Τίτλος του κειμένου: Turkey and the US are heading for a high stakes crisis.

Προσθέτει: Παρά τις αβρότητες μεταξύ του κ. Τραμπ και του κ. Ερντογάν στην Οσάκα, η συμφωνία της Τουρκίας με τη Ρωσία φαίνεται πως προλειαίνει το έδαφος για σύγκρουση μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ είναι απίθανο να είναι τόσο συγκρατημένο όσο ο αμερικανός πρόεδρος στο θέμα των κυρώσεων. Η συμφωνία για τους S-400 είναι ένας διπλωματικός θρίαμβος για τον Πούτιν και την εκστρατεία του για την υπονόμευση της δυτικής συνοχής.
Όσο για την Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, δεν έχει το δικαίωμα να υπονομεύσει την αλληλεγγύη και την ασφάλεια της συμμαχίας –κι αυτό ισχύει, ανεξάρτητα από την ελάχιστη εκτίμηση του Τραμπ προς το ΝΑΤΟ. Αν ο κ. Ερντογάν ανταγωνίζεται πραγματικά τις ΗΠΑ, τότε δε θα τεθεί υπό αμφισβήτηση μόνο η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ ή το πρόγραμμα των F-35. Θα ήταν πολύ αφελές εκ μέρους του να δώσει πίστη στα φιλικά λόγια του κ. Τραμπ στην Οσάκα, γράφει η βρετανική εφημερίδα.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ: Ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δεν κρύβει την επιθυμία του να διαμορφώσει μια ‘’ευλαβή γενιά’’. Από το 2002 που το κόμμα ΑΚ έγινε η κυρίαρχη δύναμη η εξύψωση του δημόσιου ρόλου του Ισλάμ σε αυτήν τη συνταγματικά κοσμική δημοκρατία ήταν κάτι περισσότερο από σλόγκαν, αναφέρει το περιοδικό Economist. Κατά τα 16 έτη εξουσίας του ο Ερντογάν προώθησε την κατασκευή χιλιάδων νέων τζαμιών και ισλαμικών επαγγελματικών σχολείων γνωστών ως imam hatips.
Ωστόσο, κατά περίεργο τρόπο αυτές οι πολιτικές δεν φαίνεται να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα καθώς οι Τούρκοι δεν εμφανίζονται περισσότερο πιστοί σε σχέση με πριν από μια δεκαετία, πολλά ισλαμικά σχολεία παραμένουν άδεια και οι αδελφότητες δεν συμβαδίζουν με μια ραγδαία μεταβαλλόμενη κοινωνία.

Σύμφωνα με μια τοπική δημογραφική εταιρεία KONDA, μεταξύ του 2008 και του 2018, οι Τούρκοι που ορίζονται ως ‘’πιστοί’’ μειώθηκαν από το 55% στο 51%.
Ο αριθμός των γυναικών που φορούν μαντήλα κινήθηκε στο 53% από το 52% ενώ το ποσοστό όσων νηστεύουν μειώθηκε από το 77% στο 65%.
Παράλληλα, το ποσοστό των άθεων αυξήθηκε από το 1% στο 3%. Ομολογουμένως, ο μεγαλύτερος ανασταλτικός παράγοντας στις πολιτικές προσπάθειες του Ισλάμ για αναδιαμόρφωση της τουρκικής κοινωνίας υπήρξε ο δημογραφικός, όπως δηλώνει ο Bekir Agirdir, επικεφαλής τη προαναφερθείσας δημοσκοπικής εταιρείας.
Ο ρυθμός της μετανάστευσης από την περιφέρεια στις πόλεις ήταν εξαιρετικά υψηλός. Μέχρι ενός βαθμού αυτό προσέδωσε στις αστικές περιοχές της Τουρκίας ένα πιο θρησκευτικό και συντηρητικό χαρακτήρα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου πολλοί κάτοικοι της πόλης τείνουν να αναπτύσσουν μια πιο à la carte προσέγγιση προς τη θρησκεία.
Για τουλάχιστον ένα μέρος της ισλαμικής αστικής τάξης, η γραμμή που χωρίζει τον συντηρητικό και τον κοσμικό τρόπο ζωής γίνεται ολοένα και πιο θολή, λέει ο Etyen Mahcupyan, σύμβουλος πρώην πρωθυπουργού του ΑΚ.
Αυτό συνεπάγεται μια πιο επιλεκτική προσέγγιση στο Ισλάμ και έναν πιο περιορισμένο ρόλο για τις αδελφότητες. “Πριν από είκοσι χρόνια, ένας νεαρός που ήθελε να είναι θρησκευόμενος θα είχε ψάξει έναν καθοδηγητή και θα προσπαθούσε να κάνει ό, τι του έλεγαν”, λέει. “Αλλά τώρα που οι θέλει να επαναπροσδιορίσουν οι ίδιοι το Ισλάμ για τον εαυτό του, κανένας καθοδηγητής δεν μπορεί να το κάνει αυτό.”