Ο τεράστιος θαλάσσιος όφις που συνάντησε Γαλλικό πολεμικό πλοίο

Εκείνο το οποίο αποδιδόταν μέχρι πρότινος στη φαντασία του λαού, σχετικά με την ύπαρξη μυθολογικών τεράτων, όπως δράκων και γοργόνων, άρχισε πλέον να αποδίδεται στην απτή πραγματικότητα. Μήπως, όντως, υπήρξαν τέτοια μυθικά πλάσματα;

Το 1904, η εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ» των Παρισίων περιείχε ανταπόκριση από τη Νήσο Χάνσον, σύμφωνα με την οποία στα πελάγη του Ειρηνικού Ωκεανού είχε γίνει μια πρωτοφανής και σπουδαία ανακάλυψη. Η γαλλική κανονιοφόρος «Ντεσιντέ» είχε συναντήσει στη ρότα της σ’ εκείνα τα επικίνδυνα νερά ένα πλάσμα παράδοξο, που έμοιαζε με γιγαντιαίο φίδι.

Ο Πλοίαρχος της κανονιοφόρου είχε γράψει στο ημερολόγιό του και κατόπιν, στην επίσημη έκθεση που συνέταξε:

«Πρώτα είδα τη ράχη του ζώου. Απείχε 300 περίπου μέτρα από το πλοίο. Έβλεπα έναν σκούρο και σκοτεινό όγκο και υπέθεσα πως ήταν κάποιος βράχος. Μετά από λίγο, όταν το είδα να κινείται, θεώρησα ότι επρόκειτο για κάποια πελώρια χελώνα με περιφέρεια 5-6 μέτρων. Σιγά-σιγά, όμως, ο όγκος εκείνος επιμηκύνθηκε και ξεδιπλώθηκε, ενώ εμφανίστηκε μια μαύρη σειρά παράξενων παράλληλων κόμβων. Συνολικά, όλα τα μέρη του μυστηριώδους πλάσματος που αναδύθηκαν, είχαν την όψη κολοσσιαίου όφεως, του οποίου το μήκος το υπολόγισα σε περίπου 30 μέτρα, ενώ το χοντρότερο μέρος του είχε πάχος περίπου 5 μέτρα».

Μάλιστα, το ασύλληπτο αυτό γεγονός το πιστοποίησαν όλοι οι εν πλω Αξιωματικοί και ναύτες του πληρώματος, οι οποίοι έδωσαν την ίδια ακριβώς περιγραφή.

Το θαλάσσιο ερπετό εμφανίστηκε για δεύτερη φορά σε απόσταση 150 μέτρων, προσέγγισε το πλοίο και εν συνεχεία, βυθίστηκε πίσω από την πρύμνη. Ο ιατρός της γαλλικής κανονιοφόρου, που πρόλαβε να το δει προσεκτικά, έλεγε πως η ράχη του, ημικυκλικού σχήματος, δεν έμοιαζε καθόλου με τη ράχη των οφιοειδών. Το δέρμα του ήταν μαύρο, με ευδιάκριτες κίτρινες κηλίδες και εντελώς λείο, χωρίς καθόλου φολίδες.

Πολλοί ναύτες βεβαίωναν ότι παρατήρησαν να βγαίνει από τη θάλασσα ένας αφρός λεπτός και πυκνός, σαν άμμος, απαράλλακτος με τον αφρό τον οποίο σχηματίζει το κύμα, όταν σπάει πάνω σε βράχο. Αυτός ο αφρός παρουσιαζόταν, όταν το θαλάσσιο ερπετό καταβυθιζόταν. Σε λίγο, φαινόταν μόνο η κεφαλή και ο λαιμός του, τέσσερα ολόκληρα μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας!

Η κεφαλή του, που είχε περιφέρεια σχεδόν ένα μέτρο, είχε το χρώμα και την όψη ενός στιλπνού μαύρου βράχου και έμοιαζε εξαιρετικά με το κεφάλι χελώνας, ενώ έβγαζε όγκους λεπτότατου ύδατος, όμοιου με ατμό.

Το υπόλοιπο σώμα έπλεε στην επιφάνεια. Η ταχύτητά του ήταν 9 μίλια των ώρα. Αφού καταδύθηκε, σε λίγο εμφανίστηκε από την άλλη πλευρά της μεγάλης κανονιοφόρου. Οι ναυτικοί παρατήρησαν πως δεν είχε καθόλου πτερύγια.

Ο τεράστιος θαλάσσιος όφις βυθίστηκε ξανά και όταν πια ανέβηκε στην επιφάνεια, βρισκόταν αρκετά μακριά από το πλοίο. Δεν έβλεπαν πλέον παρά έναν σκοτεινό επιμήκη όγκο, που σχημάτιζε οφιοειδείς ελιγμούς και τον ατμό, που εξαπέλυε το μυστηριώδες υδάτινο πλάσμα σε αρκετά μεγάλο ύψος.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ», στις 16/04/1904…