loading...
Το άγχος το βρίσκουμε παντού μπροστά μας. Κακά τα ψέματα, τα πολλά ευχολόγια και οι επιφανειακές προτροπές που ακούμε για να πάψουμε να αγχωνόμαστε, είναι άνευ σημασίας.
Για να λύσουμε το πρόβλημα του άγχους (καθώς είναι πρόβλημα και μάλιστα πολύ σοβαρό) χρειάζεται πολύ μεγάλη πνευματική δουλειά. Χρειάζεται να το φιλοσοφήσουμε. Υπάρχει ιδανικότερη εποχή από το καλοκαίρι για να κάνουμε αυτήν την προεργασία;
Τι πρέπει να σκεφτούμε;
1. Η τελειομανία ευθύνεται για όλα…
Το άγχος έρχεται όλο και περισσότερο κοντά μας, όταν μετατρέπουμε τους στόχους μας σε εμμονές. Για κάποιον ”μυστηριώδη” λόγο, έχουμε επιφορτίσει τον εαυτό μας με ένα παράλογο ”καθήκον”. Να τα κάνουμε όλα τέλεια. Όλα τέλεια και όλα όταν πρέπει με ακρίβεια δευτερολέπτου.
Σε έναν μεγάλο βαθμό, η τελειομανία σημαίνει πως αγνοούμε και περιφρονούμε τον περίγυρό μας. Αγνοούμε πως ό,τι και αν κάνουμε και όσο καλά και αν το κάνουμε, υπάρχουν καταστάσεις που επηρεάζουν κάθε μας δραστηριότητα. Δε ζούμε σε κάποια γυάλα.
Πριν αγχωθούμε λοιπόν, καλό είναι, πρώτα απ’ όλα, να δούμε μήπως μας έχει κυριεύσει αυτή η μανία. Το άγχος απομακρύνεται όταν έχουμε αυτογνωσία. Η αυτογνωσία δεν συνοδεύεται μόνο από σωστή εκτίμηση των δυνατοτήτων μας αλλά και από εκτίμηση των άλλων, των εξωγενών παραγόντων. Κάπου εκεί, ηρεμούμε…
2. Περιβάλλουμε αυτό που κάνουμε με αγάπη.
Πόσες και πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί αν κάνουμε πραγματικά όσα αγαπάμε; Αν έχουμε μια καταφατική απάντηση που επιβεβαιώνει ότι δε θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο πέραν από αυτό που κάνουμε, τότε αυτό, πρέπει να το θυμόμαστε όταν πάμε να αγχωθούμε.
Μέσα στην ανησυχία μας και εκεί που όλα δείχνουν ότι αντιμετωπίζουμε μια πιεστική κατάσταση, βάζουμε ένα φρένο. Η πιο καλή σκέψη που μπορούμε να κάνουμε, έρχεται με τη μορφή ερώτησης: “Κάνω αυτό που αγαπώ, αυτό που μού αρέσει και μού προκαλεί δυσφορία και άγχος;”. Όσο απλουστευμένο και αν φαίνεται αυτό το ερώτημα, άλλο τόσο υποβοηθά την αντιμετώπιση του άγχους. Αν μας αρέσει κάτι και το αγαπάμε, δε γίνεται να μας αγχώνει. Η σχέση αγάπης που έχουμε με τη δραστηριότητά μας, δεν μπορεί παρά να φέρνει όρους αρμονίας.
3. Μην το κρατάμε μέσα μας.
Η κατάσταση που οδηγεί σε πανικό και άγχος, έχει τη δύναμή της στο ότι θα μας παγιδέψει. Ποιά είναι η παγίδα που μας “στήνει” το άγχος; Ότι θα νιώσουμε μέσα μας ένα πνιγηρό συναίσθημα. Θα κλειστούμε μόλις μας κυριεύσει. Η ψευδαίσθηση ότι το άγχος καταπολεμάται από τον εαυτό μας και μόνο, έχει αρνητικές συνέπειες.
Όπως βλέπουμε το καλοκαίρι να επιτίθεται με θετική ενέργεια και να μας μεταμορφώνει, έτσι χρειάζεται να βλέπουμε και τον ανθρώπινό μας περίγυρο! Οι άνθρωποί μας, είναι ο καθρέφτης της ψυχικής μας διάθεσης. Η αρνητική ενέργεια, και κάθε πτυχή αυτής, εξασθενούν όταν έχουμε κοντά μας θετικούς ανθρώπους που είναι ταγμένοι στη χαρά και στη δημιουργία.
Το αντίδοτο για το άγχος είναι η αρμονία. Με αυτούς τους ανθρώπους κάνουμε παρέα! Σε αυτούς τους ανθρώπους θα μιλήσουμε για όσα μας φέρνουν άγχος και πανικό! Μοιραζόμαστε τα βάρη μας και αλληλοβοηθιόμαστε. Το ίδιο θα κάνουμε και με εκείνους, θα κάτσουμε να τους ακούσουμε. Το άγχος και η στεναχώρια υποχωρούν όταν βλέπουμε ότι, τελικά, όλοι τα ίδια έχουμε.
Ειδικά τις ηλιόλουστες μέρες του καλοκαιριού, ο γλυκός καιρός προσφέρεται για βόλτα και περπάτημα σε εξωτερικούς χώρους και δίπλα στη θάλασσα! Κάπως έτσι αντιμετωπίζεται στη ρίζα του το άγχος σύμφωνα με το tsemperlidou.gr
Δείτε κι εδώ
loading...
Κοινοποιήστε το στα παρακάτω κουμπιά
Post A Comment:
0 comments so far,add yours