Να κοιτάζεις πίσω για να δεις πόσο προχώρησες

Περασμένες έντεκα. Έχεις ξαπλώσει στο κρεβάτι και είσαι έτοιμος να κοιμηθείς. Κλείνεις τα μάτια αλλά η υπερένταση όλης της μέρας δε σε αφήνει να χαλαρώσεις. Όσα έχουν συμβεί το προηγούμενο εικοσιτετράωρο γυρίζουν στο μυαλό σου και σε κάνουν να σκέφτεσαι αν τα χειρίστηκες όπως έπρεπε ή αν ενήργησες λάθος. Κάπου στην πορεία σε παίρνει ο ύπνος, χωρίς να θυμάσαι ακριβώς το σημείο. Μερικές ώρες μετά είσαι και πάλι στο πόδι για την επόμενη, πλέον, παρούσα μέρα.

Ακόμα μια μέρα που θα έρθεις αντιμέτωπος με άγνωστες και γνωστές καταστάσεις. Θα πάρεις εκ νέου αποφάσεις που θα καθορίσουν μακροπρόθεσμους ή βραχυπρόθεσμους στόχους. Για να γυρίσεις τελικά στο κρεβάτι σου, περίπου την ίδια ώρα, να κάνεις παρόμοιες σκέψεις. Κι έτσι ο καιρός περνάει, οι μέρες αλλάζουν και έρχονται νέες που όμως μοιάζουν τόσο ίδιες. Με εσένα να στέκεσαι κάθε ίδιο νέο βράδυ, πάνω σε εκείνο το μαξιλάρι που μοιράζεται τις σκέψεις σου.

Μέχρι ένα πρωί, που ξυπνάς και απορείς αν κάνεις κάτι λάθος. Αναρωτιέσαι το νόημα όλων αυτών. Υπάρχει άραγε κάτι σωστό; Υπήρξε ποτέ; Κάπου νιώθεις ότι έχεις χάσει τη μεγαλύτερη εικόνα των πραγμάτων. Εκείνους τους κρυμμένους βαθιά μέσα σου λόγους που σου έδιναν την ώθηση να πιστεύεις ότι κάνεις κάτι σωστό. Αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά και ψάχνεις μια λύση. Νιώθεις ότι έχεις πέσει σε μια χρονοπαγίδα, εγκλωβισμένος να ζεις την ίδια μέρα, μέσα στα ίδια λάθη και αμφιβολίες για όσα έγιναν.

Το μόνο που χρειάζεσαι είναι λίγα λεπτά. Λίγα λεπτά από εκείνα που χαραμίζεις κάθε βράδυ νευρικός μέσα στην υπερένταση που σε πνιγεί. Είναι αρκετά για να βάλεις κάτω όλα όσα έγιναν μέσα στη μέρα και να τα μετρήσεις. Αν ήταν καλά να χαρείς γι’ αυτό και να πεις ένα μπράβο στον εαυτό σου. Αλλά μην σταματήσεις εκεί. Ψάξε τρόπο για να τα βελτιώσεις ακόμα περισσότερο και να κάνεις την επόμενη μέρα όχι μόνο διαφορετική αλλά και καλύτερη.

Αν πάλι όχι, βρες το λάθος. Αν μπορείς να το κάνεις, δεν είναι πάντα εύκολο. Αν πάλι όχι, σκέψου έναν τρόπο να το διορθώσεις για να ξαναπροσπαθήσεις την επόμενη. Μέχρι να κάνεις μικρότερο το λάθος, μέχρι να μην είναι πια λάθος και να έρθει πιο κοντά στο σωστό. Μη βιαστείς να πεις μπράβο στον εαυτό σου ακόμα, χάρισέ του όμως ένα χαμόγελο και έναν μικρό έπαινο. Μετά γυρνά πίσω για να τελειώσεις τη δουλειά που άρχισες. Μέχρι να το κάνεις σωστό.

Μη σε αγχώνουν οι μέρες, δεν ξέρεις πόσες έχεις. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να σπαταλάς φαιά ουσία για αυτό. Εστίασε στην πρόοδο της κάθε «ίδιας» μέρας. Μια μικρή αλλαγή είναι πάντα αρκετή για να την κάνει απρόβλεπτη. Θετικά ή αρνητικά δεν έχει σημασία, παρά μόνο εκείνα τα λίγα λεπτά στο τελείωμά της. Εκεί θα ανοίξεις πάλι τα τεφτέρια σου για να κάνεις τον απολογισμό. Μαζί με τις νέες πράξεις που θα βάλεις μπροστά το επόμενο πρωινό.

Μόνο μην ξεχάσεις εσένα. Είσαι το κυριότερο κομμάτι κάθε ημέρας. Το γρανάζι που κάνει τα πάντα να κυλάνε ομαλά ή ανώμαλα. Δεν έχεις μόνο υποχρεώσεις που σε κρατάνε αλλά και όνειρα να σε οδηγάνε. Δώσε και γι’ αυτά μερικά λεπτά και δες πόσο κοντά τους είσαι. Κάνε διορθωτικές κινήσεις, ακόμα και επιθετικές αν νιώσεις ότι πρέπει να καλύψεις χαμένο έδαφος, αλλά κάνε. Το σημείο της ολοκλήρωσής σου είναι πάντα η επίτευξή τους.

Ένα χιλιοστό αλλαγής που σε φέρνει πιο κοντά στο σωστό, σε κάνει να αξίζεις χίλια μπράβο. Ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρά σου, πρέπει να σε γεμίζει υπερηφάνεια. Πολλές φορές το σωστό περνάει μέσα από το λάθος. Δεν ανατρέπεις μια κατάσταση από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν είναι όλα όπως στις ταινίες. Μπορεί να χρειαστούν πολλές στιγμές και πολλά βράδια. Πρέπει να επιμείνεις και να υπομείνεις μέχρι το τέλος. Φτάνει να δίνεις εκείνα τα λίγα λεπτά στον εαυτό σου, σε εκείνη τη γωνία του κρεβατιού, για να αξιολογείς την πρόοδο σου.

Δε χρειάζεται να γίνουν όλα μαζί. Κάποιες φορές είναι πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν. Ένα τη φορά, μέχρι να τελειώσει και μετά το επόμενο. Και μετά το επόμενο. Πάντα θα υπάρχει κάτι να σου δίνει κίνητρο για αλλαγή και εξέλιξη. Λίγα λεπτά ενδοσκόπησης και ανασκόπησης. Ένα «μπράβο μου τα πήγα καλύτερα ή δεν τα πήγα τόσο καλά αλλά αύριο θα έχω καλύτερη τύχη». Ένα χαμόγελο στον εαυτό σου ή ακόμα κι ένα δάκρυ. Όλα χρειάζονται για να αλλάξει η επόμενη μέρα. Να γίνει καλύτερη ή χειρότερη. Θα γίνεις κι εσύ μέρος αυτής της αλλαγής, θα ξανανάψεις τη φλόγα που ίσως κάπου έσβησε. Μια καλύτερη, πολύ καλύτερη, εκδοχή του «ίδιου» εαυτού σου. Κώστας Ντίνος